Ten rozdział został po raz pierwszy opublikowany jako artykuł na blogu EDUCAUSE 10 września 2020 r., Na licencji Creative Commons (BY-NC 4.0), pod tytułem Drodzy profesorowie: Don't Let Student Webcams Trick You. Jest przedrukowany tutaj za zgodą autorów.

W semestrze wiosennym 2020, kiedy szkolnictwo wyższe szybko przeszło na zdalne nauczanie online w odpowiedzi na pandemię koronawirusa, ¹ wydział i kierownictwo nie miało zbyt wiele czasu, aby dokładnie przemyśleć wiele szczegółów nauczania online. Teraz, gdy semestry wiosenne i letnie już za nami i mamy do czynienia z nauczaniem zdalnym w semestrze zimowym i być może później, niektórzy członkowie wydziału mogą zastanawiać się, czy wymagać, aby wszyscy uczniowie na zajęciach online na żywo byli przez cały czas przed kamerą internetową. Jako doświadczeni nauczyciele online, nasza odpowiedź brzmi „nie” z czterech powodów.

Pierwsza to kwestia kapitału własnego. Zajęcia online z intensywnym korzystaniem z kamery internetowej wymagają szybszych połączeń internetowych i nowszego sprzętu komputerowego, i nie każdy uczeń jest pod tym względem na równych prawach. Na przykład niektórzy uczniowie zgłaszają problemy z dostępem technicznym, takie jak „powolny, wiejski internet”. Jeden uczeń powiedział, „[Mój] połączenie internetowe nie jest wystarczająco silne, aby wesprzeć mnie za pomocą mojego wideo. Kiedy to robię, często jestem wyrzucany z klasy Zoom i muszę ponownie wejść”. Inny uczeń opisał następującą sytuację nie do utrzymania: „Jeśli potrzebuję wideo, muszę skonfigurować mój dziesięcioletni komputer osobisty, który jest stary i powolny i zachowuje się tak, jakby umrze lada dzień”. Dodatkowo, wymaganie od uczniów nadawania swoich domów kolegom z klasy może ujawnić różnice społeczno-ekonomiczne, w tym szczegóły, które uczniowie wolą zachować prywatność. ²

druga, ciągłe przebywanie na kamerze internetowej może umniejszać naukę uczniów. Posiadanie wszystkich uczniów przed kamerą internetową zachęca do wielu rozrywek, które mogą podzielić uwagę uczniów, w tym zaabsorbowanie patrzeniem na siebie na ekranie, odczuwanie presji, by występować dla instruktora, obserwowanie zachowań innych uczniów, i patrząc na środowiska domowe innych uczniów. Trudno jest skupić się na instruktorze, gdy koledzy z klasy robią takie rzeczy, jak jedzenie niechlujnych posiłków, ciągłe przesuwanie się i poruszanie się, zarządzanie dziećmi, zbieranie nosów, korzystanie z toalety, lub siedząc na wspaniałym słonecznym podwórku. Jest powód, dla którego wielu z nas jest zmęczonych Zoomem. Według artykułu opublikowanego w The New York Times, „zniekształcenia i opóźnienia związane z komunikacją wideo mogą sprawić, że poczujesz się odizolowany, niespokojny i odłączony”. ³ Ponadto, jeśli uczniowie nie chcą korzystać z kamery internetowej i są do tego zmuszeni, mogą odczuwać urazę, a jeśli uczniowie muszą być na kamerze internetowej podczas choroby lub żalu, mogą czuć się odczłowieczeni. Jeden z uczniów zauważył, że instruktor „często mówi nam, abyśmy włączali kamery bez cytowania [za] powód. Nie sądzę, że jest to konieczne, ponieważ są rzeczy, które mogą wystąpić w moim zdalnym doświadczeniu w domu, które mogą mnie rozpraszać, i chcę to ograniczyć do siebie (na przykład rodzice i zwierzęta często wtykają się, w moim domu z dzieciństwa jest dekoracja, która jest raczej zawstydzająca i nieprofesjonalna, i nie ma możliwości pójścia do biblioteki lub innego ustawienia itp.).” Uczucie urazy i zażenowania może odwrócić uwagę od nauki. I odwrotnie, umożliwienie uczniom wyboru, czy mają być na kamerze internetowej, jest przykładem nauczania opartego na traumie - „podejście do realizacji programu nauczania w college"u, które obejmuje przyjęcie zestawu zasad opartych na traumie w celu informowania o politykach i procedurach edukacyjnych”. ⁴

Trzeci, wymaganie od uczniów przebywania na kamerach internetowych podczas zajęć stwarza zagrożenie dla dobrego nauczania. Instruktorzy ryzykują przeciążenie poznawcze, jeśli starają się zwracać uwagę na kamery internetowe wszystkich swoich uczniów, jednocześnie koncentrując się na nauczaniu klasy. Jeśli instruktor błędnie postrzega pasywną obecność kamery internetowej ucznia jako interakcję, mogą mniej skupiać się na włączaniu znaczących interaktywnych zajęć edukacyjnych, ponieważ uważa, że nie ma takiej potrzeby. Nie dotyczy to wyłącznie zdalnego uczenia się. Carl Wieman - profesor Uniwersytetu Stanforda, który jest liderem w stosowaniu technik eksperymentalnych do oceny skuteczności różnych strategii nauczania fizyki i innych nauk ścisłych - powiedział, że około tysiąca badań potwierdza, że aktywne strategie uczenia się konsekwentnie skutkują większym uczeniem się i niższymi wskaźnikami niepowodzeń i rezygnacji niż nauczanie oparte na wykładach. ⁵

Po czwarte, wymaganie od wszystkich uczniów ciągłego korzystania z kamery internetowej nie zapewnia korzyści, jakie wyobrażają sobie zwolennicy, ponieważ instruktorzy ludzcy nie mogą jednocześnie monitorować dwudziestu lub więcej obrazów z kamer internetowych. Studenci w wieku dziesięciu lat wiedzą, jak udawać swoją obecność w kamerze internetowej, czyniąc go zawodnym w egzekwowaniu obecności. ⁶ Wymaganie od uczniów korzystania z kamery internetowej nie jest niezawodnym sposobem upewnienia się, że zwracają uwagę, ponieważ nie wszyscy wyglądają tak samo, gdy się uczą, a instruktorzy mogą mieć paradygmatyczny, nakazowy, i przyczynowe uprzedzenia dotyczące tego, co liczy się jako zachowanie uczenia się. ⁷ Na przykład każdy obraz na rysunku 1 może być interpretowany inaczej.

Postać 1. Te przykłady pokazują, dlaczego interpretacja języka ciała ucznia (widziana przez kamerę internetową) może być trudna.

Postać 1 Alt-Text. Ta liczba zawiera cztery obrazy jednego z autorów na kamerze internetowej; pokazują trudności w interpretacji mowy ciała na kamerze internetowej. Pierwszy obraz to autor spoglądający w dół, z tekstem „SMS-y lub robienie odręcznych notatek?” Drugi to autor spoglądający w górę z zamkniętymi oczami, z tekstem „Słuchanie głęboko czy drzemanie?” Trzeci to autor patrząc na bok, z tekstem „Nie zwracając uwagi lub próbując słuchać i unikać rozpraszania obrazów z kamery internetowej?” Czwarty to autor wpatrujący się uważnie na ekran swojego komputera, z tekstem „Zwracanie szczególnej uwagi lub czytanie e-maili na ekranie?”

Korzyści z korzystania z kamery internetowej

Dla tych, którzy chcieliby wskazać, że korzystanie z kamery internetowej ma wiele zalet, zgadzamy się. Uczniowie programów online czują, że są częścią społeczności, kiedy mogą zobaczyć się twarzą w twarz, a występy zwierząt w kamerach internetowych są tym, co wielu z nas przeniosło podczas naszych wiosennych konferencji internetowych.

Ponadto, uczniowie, którzy uczęszczają na zdalne zajęcia online z lokalizacji na całym świecie, mogą codziennie wprowadzać swoje zróżnicowane lokalizacje do klasy. To nowe doświadczenie miejsca może ożywić program nauczania. Pedagogika miejsca może być wykorzystana do zbudowania na krytycznej pracy, którą musimy wykonać, aby przeciwdziałać strukturalnemu rasizmowi i wykluczeniu. Ale kamery nie są jedynym sposobem na wprowadzenie obecności uczniów do klasy online. ⁸ Jeden z uczniów zasugerował, że nauczyciele „zachęcają ludzi do zakładania kamer podczas grupowych sesji grupowych i ułatwiania dyskusji, aby wszyscy członkowie uczestniczyli. W przeciwnym razie kończy się to asystentem i jeszcze jednym uczniem z kamerą nad pracą nad projektem grupowym, podczas gdy wszyscy inni milczą”.

Zalecamy, aby instruktorzy pozostali na swoich kamerach internetowych przez całą klasę i planowali selektywne korzystanie z kamer internetowych uczniów do działań, takich jak dyskusje grupowe, zajęcia z odgrywania ról, debaty, dyskusje panelowe, prezentacje studentów, oraz wszelkie inne interaktywne działania, które zostałyby wzmocnione, widząc uczniów, którzy mówią. Nawet w takich przypadkach, jeśli uczeń nie może korzystać z kamery internetowej, wystarczy udział przez mikrofon lub wpisany czat. Zezwolenie na te formy uczestnictwa o mniejszej przepustowości jest niezbędne dla kapitału własnego. Na przykład Hope Center for College, Community i Justice przeprowadziło ankietę wśród 38 000 studentów tej wiosny i stwierdziło, że 11 procent białych studentów i 17 procent czarnych studentów nie ma wystarczającego dostępu do Internetu. ⁹

Wskazówki dotyczące optymalizacji korzystania z kamery internetowej

Aby jak najlepiej wykorzystać korzystanie z kamery internetowej, instruktorzy powinni rozważać konfigurację kamery internetowej i zoptymalizować oświetlenie. Dobre oświetlenie to tylko jedno z narzędzi, których instruktorzy mogą użyć, aby zwiększyć swoją obecność w Internecie i uczynić swoje zajęcia bardziej angażującymi. ¹⁰ Instruktorzy powinni poprosić uczniów, aby byli gotowi do aktywacji swoich kamer internetowych w razie potrzeby. Zalecamy również włączenie różnych elementów interaktywnych - takich jak czat na maszynie, formalne i nieformalne ankiety, rysowanie na ekranie, kapsuły do robienia notatek na żywo, i pokoje wypoczynkowe - aby zapewnić, że zajęcia online na żywo są tak angażujące, że instruktorzy nie muszą widzieć uczniów przez kamerę internetową, aby wiedzieć, że są obecni i uczą się. ¹¹

Instruktorzy, którzy planują korzystać z kamer internetowych dla studentów w zajęciach online na żywo, powinni wziąć pod uwagę następujące pytania:

• Czy istnieje powód, dla którego warto korzystać z kamer internetowych w tej działalności??
• Czy istnieją inne sposoby aktywnego zaangażowania uczniów w sensowną naukę w trakcie zajęć?
• W jaki sposób mogę pomieścić uczniów, którzy nie mogą korzystać z kamery internetowej?
• Czy rozważałem kapitał własny i włączenie do projektowanie moich działań?

Tego typu pytania należy również zastosować do podejmowania decyzji dotyczących obecności w salach lekcyjnych. Dobre nauczanie jest dobrym nauczaniem, niezależnie od sposobu dostarczania instrukcji. Na przykład bierna obecność uczniów w dowolnym kontekście może umniejszać nauczanie i uczenie się, jak opisano powyżej. Jako nauczyciele, którzy rozpoczynają semestr zimowy, który wymaga elastyczności nauczania na odległość, wszyscy powinniśmy zastanowić się nad podstawowym uzasadnieniem tego, co może być zakorzenionymi nawykami nauczania, a nie rozsądną praktyką pedagogiczną.

Uwagi

1. Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła COVID-19 pandemią podczas briefingu medialnego 11 marca. Zobacz Tedros Adhanom Ghebreyesus, „Uwagi otwierające dyrektora generalnego WHO podczas briefingu medialnego na temat COVID-19”, 11 marca 2020 r.
2. Nicholas Casey, „College sprawił, że czuli się równi. Wirus ujawnił, jak nierówne jest ich życie”, The New York Times, 4 kwietnia 2020 r.
3. Kate Murphy, „Dlaczego Zoom jest okropny”, The New York Times, 29 kwietnia 2020 r.
4. Matthea Marquart, Janice Carello i Johanna Creswell Báez, „Nauczanie online informowane o traumie: niezbędne na nadchodzący rok akademicki”, The New Social Worker Magazine, lipiec 6, 2020.
5. Carl Wieman, „Biorąc naukowe podejście do nauczania” (przemówienie przewodnie Columbia University Center for Teaching and Learning 2019 Celebration of Teaching and Learning Sympozjum, Nowy Jork, NY, 12 marca 2019 r.).
6. Angie Maxwell, „Znalazłem dzieciaka bawiącego się z psem zamiast powiększać z nauczycielem. Powiedziała, żebym się nie martwił. Zrobiła zrzut ekranu, na którym „zwracała uwagę,” Następnie wyciąć jej wideo & zastąpił go obrazem. 'To widok galerii 20 dzieci, mamo. Nie potrafią powiedzieć. Ona ma 10 lat. #COVID19,” Twitter, 14 kwietnia 2020 r.; Samantha Cole, „Ludzie zapętlają filmy, aby fałszywie zwracać uwagę na spotkaniach Zoom” Vice, 23 marca 2020 r.
7. Stephen Brookfield, „Uzyskiwanie mądrości: czym jest krytycznie refleksyjne nauczanie i dlaczego jest ważne”, w Stając się krytycznie refleksyjnym nauczycielem (San Francisco: Jossey-Bass, 1995).
8. David A Greenwald, „The Best of Both Worlds: A Critical Pedagogy of Place”, Educational Researcher 32, nr 4 (2003): 3—12.
9. #RealCollege Podczas pandemii, raport z badań, (Filadelfia, PA: The Hope Center for College, Community, and Justice, czerwiec 2020).
10. Kristin Garay, Matthea Marquart, Rebecca Y. Chung i Johanna Creswell Báez, „Konfiguracja oświetlenia i kamery internetowej do nauczania zajęć online”, Biblioteki Uniwersytetu Columbia (strona internetowa), 13 maja 2020 r. Zobacz także Agata Dera, „Moc oświetlenia w wirtualnej klasie: Wskazówki dotyczące ulepszania oświetlenia kamery internetowej dla nauczycieli online, „Nauczanie i uczenie się w pracy socjalnej (blog), Marsz 16, 2020.
11. Matthea Marquart, „Strategie skutecznego angażowania wszystkich uczniów w synchroniczne zajęcia online na żywo” (plakat zaprezentowany w Columbia University Center for Teaching and Learning 2017 Celebration of Teaching and Learning Symposium, Nowy Jork, NY, 6 marca 2017); Matthea Marquart, Michael Fleming, Sam Rosenthal i Melanie Hibbert, „Strategie instruktażowe dla synchronicznych składników kursów online”, w Steven D'Agustino, wyd., Tworzenie natychmiastowości nauczycieli w środowiskach uczenia się online (Hershey, PA: IGI Global, 2016), 188-211; Columbia School of Social Work opracowała bezpłatne nagrane seria seminariów internetowych i powiązany dokument Google, aby pomóc instruktorom przygotować się do korzystania z narzędzi do konferencji internetowych, takich jak ankietowanie i czat, w celu zaangażowania uczniów.